News & Blog

W pakietach abonamentowych Canal+ oraz Polsat Box zauważamy, że sygnał odbierany z tradycyjnej anteny satelitarnej zawiera znacznie więcej kanałów niż oferta dostępna przez aplikacje internetowe operatorów. Różnica ta wynika z wielu czynników, w tym z ustaleń umownych z nadawcami, przepisów dotyczących praw autorskich, a także z charakteru technologii przesyłu sygnału. Poniżej przedstawiamy istotne aspekty techniczne oraz regulacyjne, które wpływają na taką sytuację.

Technologia transmisji satelitarnej

Transmisja satelitarna opiera się na jednokierunkowym przesyle sygnału z satelity znajdującego się na orbicie geostacjonarnej. Sygnał jest nadawany w paśmie Ku, najczęściej w zakresie 10,7–12,75 GHz, przy zastosowaniu standardów DVB-S oraz nowszego DVB-S2. Wykorzystywane techniki modulacji, takie jak QPSK, 8PSK, a nawet 16APSK, pozwalają na przesyłanie dużej ilości danych przy stosunkowo niewielkich stratach. Kompresja sygnału przy użyciu kodeków MPEG-4/H.264 czy HEVC (H.265) umożliwia uzyskanie wysokiej jakości obrazu przy minimalnym zużyciu przepustowości.

• Sygnał nadawany jest jednokierunkowo – nie wymaga odebrania potwierdzenia od odbiorców.
• Jednolita jakość transmisji – niezależnie od liczby odbiorców, sygnał jest emitowany w identycznej formie.
• Pokrycie całej Europy – satelita nadaje na ogromny obszar, co pozwala na dotarcie do milionów użytkowników.

Ograniczenia transmisji internetowej

W przeciwieństwie do satelitarnej, transmisja internetowa jest dwustronna, co oznacza, że każdy użytkownik musi nawiązać indywidualne połączenie z serwerem. Każda taka interakcja wymaga przesłania zapytania oraz odebrania odpowiedzi, co obciąża infrastrukturę sieciową. Dodatkowo:

• Serwery muszą równocześnie obsługiwać wiele połączeń, co wpływa na przepustowość i jakość przesyłu.
• Strumieniowanie w internecie jest podatne na opóźnienia i spadki jakości, szczególnie przy dużej liczbie jednoczesnych użytkowników.
• Dostęp do treści jest często ograniczany przez geo-blokady – adresy IP spoza określonego kraju mogą być zablokowane.

W efekcie, mimo że aplikacje internetowe są wygodne, nie mogą one zaoferować tak szerokiej gamy kanałów, jak system satelitarny, gdzie sygnał jest transmitowany na stałe do każdego odbiorcy.

Aspekty umów licencyjnych i praw autorskich

Operatorzy satelitarni zawierają umowy licencyjne z nadawcami, które pozwalają na emisję większej liczby kanałów na całym obszarze Europy. W ramach tych umów, prawa do transmisji są przyznawane na zasadzie jednokierunkowej emisji, co oznacza, że nadawca nie musi obliczać, ilu widzów będzie odbierać sygnał. Dzięki temu:

• Można transmitować wiele kanałów, nawet jeśli widzów jest bardzo dużo.
• Emisja odbywa się na zasadzie broadcast, co upraszcza dystrybucję sygnału i umożliwia dotarcie do użytkowników niezależnie od ich lokalizacji.
• Operatorzy satelitarni mają większą swobodę w doborze treści, które mogą być emitowane na dużym obszarze, bez konieczności indywidualnego dostosowywania do każdego klienta.

Z kolei w przypadku transmisji internetowych prawa do wyświetlania treści są często ograniczone geograficznie. Nadawcy blokują adresy IP spoza określonych krajów, aby nie naruszać warunków licencyjnych, co powoduje, że dostępna oferta kanałów jest mniejsza.

Niezależność jakości obrazu w transmisji satelitarnej

W telewizji satelitarnej jakość obrazu nie ulega zmianie niezależnie od liczby odbiorców. Sygnał jest wysyłany jednokrotnie i wszyscy użytkownicy otrzymują tę samą jakość, co oznacza, że:

• Obraz pozostaje stabilny, nawet jeśli jednocześnie ogląda go kilka milionów osób.
• Nie ma ryzyka przeciążenia sieci, jak to bywa przy transmisjach internetowych, gdzie jakość może ulec pogorszeniu w czasie wzmożonego ruchu.
• Nadawca nie musi dostosowywać parametrów transmisji do indywidualnych potrzeb widzów – wystarczy jedno mocne źródło sygnału.

Dzięki temu system satelitarny zapewnia wysoką jakość obrazu i nie jest ograniczony przepustowością sieci, co jest istotne dla odbiorców ceniących sobie nieprzerwaną transmisję nawet przy dużej liczbie użytkowników.

Porównanie z aplikacjami internetowymi

Aplikacje internetowe umożliwiają dostęp do treści na żądanie, ale są obciążone dodatkowymi ograniczeniami. Każdy widz musi połączyć się z serwerem operatora, a przesyłanie strumieniowe wymaga dużej przepustowości łącza. Dodatkowe czynniki to:

• Ograniczenia serwerów – zbyt wielu jednoczesnych połączeń może prowadzić do spadków jakości lub przerw w transmisji.
• Geo-blokady – zawężenie dostępu do treści dla widzów spoza określonego terytorium.
• Konieczność stosowania zaawansowanych technologii kompresji, które nie zawsze gwarantują najwyższą jakość obrazu przy słabszych łączach internetowych.

W rezultacie, mimo rosnącej popularności streamingu, telewizja satelitarna nadal oferuje szerszą gamę kanałów oraz stabilniejszy odbiór, zwłaszcza w sytuacjach, gdy warunki sieciowe są nieoptymalne.

Wnioski dotyczące dystrybucji sygnału

Podstawowa różnica między systemami satelitarnymi a internetowymi wynika z charakteru przesyłu sygnału. Satelita działa metodą broadcast, co oznacza, że emisja odbywa się jednokierunkowo, a sygnał dociera do wszystkich odbiorców niezależnie od ich liczby. To umożliwia emisję dużej liczby kanałów na całym obszarze Europy bez obciążania pojedynczego serwera. W przeciwieństwie do tego, transmisje internetowe są oparte na połączeniach dwustronnych, gdzie każdy użytkownik wymaga indywidualnej transmisji z centralnego serwera.

Dodatkowo, szerokie umowy licencyjne zawierane przez operatorów satelitarnych pozwalają na emisję wielu kanałów, niezależnie od ograniczeń wynikających z praw autorskich. Operatorzy internetowi natomiast muszą stosować blokady adresów IP spoza ustalonych regionów, co ogranicza dostęp do niektórych treści.

Aspekty techniczne i praktyczne

Podsumowując, główne różnice wynikają z następujących aspektów technicznych:

• Satelitarna transmisja to jednokierunkowy broadcast w paśmie Ku, korzystający ze standardów DVB-S/DVB-S2 oraz nowoczesnych kodeków kompresji.
• Transmisje internetowe opierają się na połączeniach dwustronnych, gdzie każdy widz wymaga połączenia z serwerem, co wpływa na przepustowość i jakość strumieniowania.
• Umowy licencyjne dla satelity umożliwiają emisję wielu kanałów na dużym obszarze, podczas gdy prawa autorskie w internecie często ograniczają dostęp do treści.
• Satelita zapewnia niezmienną jakość obrazu niezależnie od liczby odbiorców, co jest trudne do osiągnięcia w przypadku streamingu internetowego.

Dzięki tym różnicom, użytkownicy abonamentów Canal+ i Polsat Box, wykonujący montaż anteny satelitarnej, mają dostęp do bogatszej oferty kanałów i lepszej jakości obrazu, bez względu na lokalne ograniczenia techniczne czy sieciowe. Takie rozwiązanie jest szczególnie istotne w regionach, gdzie infrastruktura internetowa może być niewystarczająca, a dostęp do szerokiej gamy programów telewizyjnych jest ważny dla klientów, którzy wykupili abonament danego operatora.